Sabah
Şafak henüz söküyor…
Yeryüzü nasılda uyanıyor sessiz uykudan
Kuşlar, sinek vızıltıları, sanki toprak bile ses veriyor
Güneş doğunca yeryüzü, mutlu bir çocuk gibi coşuyor
Mutluluk ve sevinç bu topraklarla bütün, eski bir ezgi gibi
Bu toprakların adı Sincik
Birkaç nesil evvel aynı Anne ve Babının çocuklarından oluşan büyük bir aile
Aynı acılara hüzünlenen aynı sevinçleri paylaşan
Aynı düğünlerde halay çekip aynı sofraya oturan
Aynı cenazelere ağlayıp aynı Fatiha’ lara Amin diyen
Koca bir aile
Birbirimizi yeniden hatırlamanın en doğru zamanı bu günler
Yeryüzü baharla beraber yeniden doğuyor
Kışın sert, soğuk izlerini silerek topraktan
Üç ayların başlangıcı bu gün
Bu günler manevi her türlü soğukluğun eriyebileceği sıcak bir iklim
Sevgi ile bir arada yaşamak için çok sebebimiz var
Bizi ayrıştırmasına izin vermeyelim soğuk günlerin
Doğa kendini tazelerken baharla
Bizde yüreklerimizdeki soğuk rüzgârlardan arınalım bu mübarek zamanlarda
Zaman, bize biçilen vakitten her gün biraz daha alırken, ömrümüzün çok ilerisinde bir gün hasta yataklarımızda bu günleri hatırlayacağız
Ama bu günleri telafi edebilmek için asla bir daha fırsatımız olmayacak…!
Bizler: Bir araya gelebilmenin bir yolunu bulmak zorunda olan nesiliz
Biz bunu başaramazsak bizden sonra, insanların bir araya gelebilmeleri çok daha zor olacak
Belki bizden önceki nesil, babalarından aldıkları beraberlik içinde ki bir toplumla tanıştıramadılar bizi
Ama bunun için hala geç kalmış değiliz
Bizim nesil bizim yaş aralığındakilerin yeniden bir araya gelmek hayatı paylaşmak için sahip oldukları heyecanı biliyorum
Şu güzelim ilçeyi her türlü ayrışmadan arındırmak, geçmişimizin bizim üzerimize yüklediği bir sorumluluk
Baharla beraber yeniden tazelenmek
Mübarek üç ayların rahmeti ve bereketi ile bereketlenmek dinimizin emri üzere bir arada ve mutlu olabilme temennisi ile…
“Dünle beraber gitti cancağızım ne kadar söz varsa düne ait
Şimdi yeni şeyler söylemek lazım”
MEVLANA